مقایسه درجاماندگی عملکردی و انعطاف پذیری ذهنی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، کم توان ذهنی و عادی

چکیده زمینه و هدف: کنش های اجرایی یک مفهوم کلی است که به فرآیند ذهن و توانایی کنترل جسم، شناخت و هیجان برای هدایت رفتار معطوف به هدف اشاره می کند، و عموماً شامل برنامه ریزی، حافظه کاری، کنترل تکانه، بازداری و انعطاف پذیری می باشد. هدف پژوهش حاضر مقایسه درجاماندگی عملکردی و انعطاف پذیری ذهن (تغییر پذیری) در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، کم توان ذهنی و عادی می باشد. روش بررسی: روش این پژوهش از نوع پس رویدادی است که در آن تعداد 15 کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، 15 کودک کم توان ذهنی و 15 کودک عادی با استفاده از شیوه نمونه گیری آسان(در دسترس) انتخاب و توسط آزمون عصب- روان شناختی کارت های ویسکانسین مورد بررسی قرارگرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شیوه های آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی(تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی lsd و روش غیر پارامتریک کروسکال والیس) انجام شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین مؤلفه مقوله های دست یافته (0001/0p<) و درجاماندگی (0001/0p<) بین سه گروه مورد بررسی تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین مقایسه ی دو به دوی گروه ها نشان داد که بین عملکرد کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم و عادی(01/0p<) و کم توان ذهنی وعادی(01/0p<) تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که هر دو گروه کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم و کم توان ذهنی در کنش های اجرایی مشکلات بیشتری نسبت به گروه عادی دارند، و با وجود همبودی هایی که بین کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم و کم توان ذهنی وجود دارد، کودکان کم توان ذهنی آسیب های کلی تری در این کارکرد ها نشان می دهند. نتایج به دست آمده این فرضیه که عامل هوشبهر نقش مؤثری در کنش های اجرایی دارد را قوی تر می کند. کلید واژه ها: انعطاف پذیری، درجاماندگی، اختلال طیف اوتیسم، کم توان ذهنی. وصول مقاله: 28/8/90 اصلاحیه نهایی:30/1/ 91 پذیرش: 3/2/91